Huwebes, Enero 22, 2015

Happiness in Simplicity


The picture I made through Cs6; inspired of God's blessing.


Happiness is not in your present possessions nor be found in some wondrous places, but it is living always within us and how we see it makes it shines to others. They are noticed in our most humble living and purest intentions to anyone. Making GOD as the center of your life really teaches you how to love every little value here on earth. Even your darkest sorrows can turn to be your greatest light and strength of your journey if you just trust in his plans. You may not have the riches in the world nor any pleasures of it, just always remember that the genuine happiness is you who is grateful  of what GOD has handed. It dwells in your purest happy willing heart, ready to offer service to God through living the mission and inspiring other people. 

Linggo, Enero 11, 2015

Take Some Sense


Guys like making you feel special and happy then says nothing at all Exists!
Leaving every girls hanging however, the value doesn't flow there. It is how you are thankful to God that he had blessed you with someone whom he uses to make you feel loved, special and true. Two thumbs up to God !

Valuing True Life


Isang Kwento ng Buhay at Pag-Asa
Written By: Daisy Ann Nalla; Sheryl Alinsub; Jamiela V. Valcurza


Characters: 
Nalla-Narrator
Nuevo-Conching(MAMA)
Rebortera-Teacher
Muring-Armand(PAPA)
Sabanal-bestfriend of Jackie
Latiban-Imilda(panganay na anak)
Tecson-Bunso(Riza)
Lucas- Friend 1
Jam- Friend2
Alinsub- Friend3
NARRATOR; Magandang hapon sa inyong lahat. Ngayong hapon matutunghayan natin ang kuwento ng isang pamilyang  sinubok ang katatagan sa buhay. Ang kuwentong ito ay magpapaantig sa ating mga puso at magpapamulat sa atin sa kahalagahan ng pagpapahalaga ng ating buhay.

MICHELLE: (Napansin ang sinsing sa kamay ni Jackie) Hoy Conching! Ano yan, patingin nga! Huy, anong ibig sabihin niyan ha?
CONCHING: eh, kasi (NAHIHIYA) Armando and I are getting married!
MICHELLE: what? OH MY G
(nAGSIGAWAN ANG DALAWA)
NARRATOR: Tandang-tanda ko pa kung gaano ako kasaya nang ikakasal kami ni Armando. Sa mga panahong iyon ay puno pa kami ng pagmamahalan . Sa simula ay maayos naman kami. Masaya kami lalo nang dumating ang dalawa naming anak ngunit kalaunan nagbago si Armando at dito na nagsimula ang pagsubok sa aming buhay.
(NASA HAPAG KAINAN)
Riza: Nay nay tinngnan niyo ang galing galing ko naka 100 ako sa exam namin kanina.
C: WOW! Ang galing naman ng anak ko manang-mana talaga sa akin. O ikaw ate? Ano kumusta ang school?
IMIlda: HAHA! Hindi yata ako papatalo naka perfect score  din kaya ako kanina sa long test namin.
C: WOW! Ang galing talaga ng mga anak ko. Ang suwerte ko talaga sa inyo, .O cge kumain na tayo. Nasaan nakaya ang tatay niyo?
(NASASARAPAN ANG MGA ANAK)
ARMANDO: (LASING) Conching!!! Anong ula..a..a..m Ha?
C: Armando(NILAPITAN C ARMANDO AT PABULONG NA SINAbi: ) Armando ano ka bat bakit lasing ka ha? Ano bang nangyayari sayo? MAT Problema ka ba? Bat ba lasing ka? Ano ba mahiya ka naman sa mga anak mo.
A: Tumigil ka nga! At pakainin mo na lang ako !(Nangahadlok ang mga bata)
Riza; Nay! Nagaaway po ba kayo ni tatay?
C: Wala anak, cge kumain lang kayo ng marami.

NARRATOR: Hindi ko alam kung bakit ngunit naging madaals na ang paguwi ni Armando ng lasing at madalas na rin ang pagiging maintin ang kanyang ulo.
Armando: Hoy Conching! Ano naman tong pagkain natin. Letseng buhay to Walas ka ba talgang alam lutuin.
C: Armando tumigil ka nga! Sobra ka na! Hinid ka na nahiya sa mga anak mo?! Kung gusto mo ng masarap na ulam ay  ibigay mo ang buo mong suweldo sa akin. Ano ba naman magtrabaho ka nga ng maayos!!!
Armando: Ano ? hA? Nagtitigasan ka na ngayon? Sinasagot mo na ako?  Ha?
(BUGBUGA at iyakan)

NARRATOR: Dalidaling umalis sa bahay c Conshing at nilapitan ang matalik niyang kaibigang c MIChelle.
Michelle: Ano ba naman yan c armando! Sobra na yan! Hiwalayan mo na siya tingnan mo nga kung anong ginawa niya sayo1 HAYOP na lalake.
C: Michelle, siguro nagawa niya lang yun dahil lasing siya. Ayokong iwanan ang asaaw ko dahil sa nagkamali lang siya ng isang beses.
Michelle: Ano isang beses? Sabi mo nga diba? Madalas na ang pambubugbog niya sayo? Alam mk bang maaapektuhan ang mga bata niyan? Naku Conching mabuti pat ipagpatuloy mo ang pagiging titser mo at iwanan mo ang asaw mo.,!!
NARRATOR: Bumalik ako sa bahay .Alang-alang sa mga anak namin ni Aarmando. OO totoo ang sabi ni Michelle iniwanana ko ang pagiging titser para lang sa asawa ko. Hindi ko na lang namamalayan ang dati naming masayang pamilya ay unit-untin ng nagbabago.
(Party PARTY sia nurin , lucas, jam, ug sheryl)
Lucas; o iinom mo na lang yang problema mo sa pamilya niyo! Hayaan mo ng mga mgaulang mo. Ganon talaga WALANG HAPPY ENDING, pero ang INUMAN WALANG ENDING!!! Whooooo! O inumin mo nato IMILDA!
Nur-in: e, tama batong ginagawa natin Jam?
Jam: Hindi ko alam Imilda pero hayaan muna sabi naman nila mawawala raw ang problema mo pag iinom mo yan.
Nurin: pero sabi ng nanay nakakasamadaw ang paginom sa katawan.
Sheryl” Ano ba Imilda wag ka ngang KJ ,, kung nakasasama ang alak e di sana patay na sana ako ngayon. Come on les just have fun.!!! WHOOOOO!

NARRATOR: Dahil sa problema, tuluyang nagbago ang mga anak nina Conching at Armando . Ang dating panganay na mabait at masipag sa pag-aaral ay ngayoy napariwara na na , natuto ng uminom, naninigarilyo at hindi na pumapasok sa klase.
IMILDA: (she walks tiptoed )
CONCHING: Bakit ngayon ka lang Anak?
IMILDA: MA?!(pagulat na sinabi)
Conching: Saan ka galing?
Imilda: Dun, lang sa tabi-tabi( sinagot ng parude at patalikod)
Conching:Teka!, nga anak sandali lang nga...
Imilda: Ano!?
Conching: Ano bang nagyayari sayo? Akalo ma ba hindi ko lama na gabi-gabing kang patakas na lumalabas at late ka ng umuwi?!!!
Imilda: Wag nga kayong makialam.. Buhay ko to and besides problema ko to. Bat di niyo na lang tulungan ang sarili niyo . Anong klaseng pamilya to!

NARRATOR: Kinabukasan, dali-daling pumunta sa eskwelahan ni Riza si conchin dahil napaaway raw ito sa kanyang kaklase.
Teri: Naku, MRs. Cepeda , Nakipag-away ang anak mo sa kaklase niya. Sabihin niyo may problema ba kayo? Sa pagkakaalam ko matalinong bata si Riza, mabait at masayahin ngayon ko lang siya nakita ng ganyan, Baka naman me problema kayo at naapektuhan na ang bata.
Conching: Pasensya na pa kayo Maan , May problema nga ho kami sa bahay. Hayaan niyo pagsasabihan ko po itong anak ko.
Teri: Mrs. Cepeda ang payo ko lang. Kung may problema man at kaya pang ayusin , ayusin niyo na ng mas maaga pa kaysa umabot pa sa puntong hindi na kayang ayusin.
Conching: Maraming salamat po Maam. Alis na po kami.
(habang naglalakad)
Riza: Nay! Ayoko na pong umuwi sa bahay. Natatakot po ako kay itay at baka bugbugin na naman po kayo at magamok nanaman siya.
(Napatigil si Conshing)
C: Pasensya ka na anak. (naiiyak) pati ikaw nasasaktan at naapektuhan na rin..
Narrator:  Dahil sa impluwensya ng mga barkada at kaguluhan sa bahay nangyari ang hindi inaasahan nabuntis si Imilda.
Imilda: (nasa CR) (suka-suka affffect) Hindi ito maari ! Buntis ako?(parang nabaliw na isinabi) Anong gagawin ko?! (karakara pangita sa cellphone) at tinawagan si Sheryl)
Imilda: Hello!(umiiyak)
Sheryl: Hello besh, bat napatawag ka /? Ano kaba magmove ka nga kay Brian grabe hanggang ngayon iniiyakan  mo parin yun.?
Lucas: Oo nga, besh, move ka na.Go gewrl! (nagtawanan ang dalawa)
Jam: Ano ba kita nyo ng umiiyak yung tao! Ako na ngang kakausap sa kanay. Hello? Imi? Sabihin mo anong problema?
Imi: Buntis a ko Jam at hindi ko alam kung sinong ama!! (iyak ng malakas at nabitawan ang cp at napaluhod\0
Jam: Ano? Hello? Hello? Imi!!!!
I: Hindi ko matatanggap to. (adlib)(kinuha ang kutsilyo at tinititigan)
Kung lalaki ka rin lang naman at mararanasan mong buhay na nararanasan ko ngayon mas mabuti pang wag ka na langmabuhay. Patawad pero kailangan kitang iligtas (humagulgol)
(pagdayun saksak dumating si Armando at nabuksan ang pintuan)
Armando: IMILDA! (dali-daling pinigilan at kinuha ang kutislyo)
Magpapakamatay ka ba? Ha?
Imilda: OO
Armando: Ano? Nahihibang ka na bang bata ka? Bakit?
Imi: Itong pagkakamaling to, eto ang gusto kungmawala!!!
Armando: Ano? Buntis ka? (sinampal ang anak)Anong klase kang anak? Bibigyan mo ng kahihiyan nag anak nato.
Imi: ano? Anong klase akong naka? Ikaw, ano klase kang ama at asawa? Dahil sayo nawasak ang masaya nating pamilya tay. Dahil sayo kung bakit ako nagkaganito!Kung hindi ka lang nagbago Tay! Masaya pa sana tayo ngayon!!!!!!
Armando: (sinampal ulit ang anak)
Imi:( (galit na tinitigan ang itay at umiiyak)
Armando: Naka, anak, hindi ko sinsadya na saktan ka, i’m sorry, im s sorry...
Imi: bitawan mo ko itay bitawan mo ako
Jackie: Armando!!!! Ano bang nangyayari dito!! Bat may kutsilyo dito.
Imi: Nay buntis ho ako at gusto ko lang naman pung iligats ang anak ko na matikman ang pait ng bhay.Jackie: Ano?
Jackie: (nagwild)ikaw Armando!!! Ikaw ang may dahilan ng lahat ng to...
Riza: nay tay ate tama na ho huhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhu]
(tintangagap lang ni Armando ang mga sampal ng asawa niya)
Armando: pinigilan at niyaka si Jackie, hindi ko rin alam kung anong nagyayari sa akin Mahal, Ang alam ko lang ngayon ay hindi na ako masaya sa  nagawa ko. Pinagsisihan kko ang lahat kailan man ay hindi ko hinangad na mangyari ito lalo na sayo anak.

(NAGYAKAPAN ANG MAG_ANAK)


Narrator: Ang pamilya ang siyang pinakamahalgang bagay na mayroon ang isang tao. Kailan may hindi kayang tiisin ang isat isa. Dito makikita ang pagpapahalaga sa ating buhay. Hindi  kasiyahan ang bumubuo sa isang matibayna pamilya kundi sa kung papano nila ginagampanan at iniingatan ang isat isa. Pagpapatawad, pagmamahalan at pagkakaisa ang tunay na hakbang sa pagpapahalaga ng buhay.

Sabado, Nobyembre 22, 2014

Real talk

There were just things that aren't for you even if you wanted them the most. A sad reality that never seemed to turn out but somehow bought us a right way of keeping ourselves and learn to wait.

Miyerkules, Oktubre 15, 2014

Wait !

Everyone is designed to love and be loved. Each and every human consecrates a special feeling to a person where whom he/she felt so much out of it. Its extraordinary, never been like a wasted entity. That love encompasses all things you know, all against the world that you're ready to give it all out from you. Its so sweet, it's  an exotic gift. You could not contain how great love is. It becomes more special when you receive such thing only from the person you've waited for so long.

We are all aware of waiting, but not all of us are capable of doing it. Things as we may see it coming immediately attracts us not knowing if that's it we needed for. We tend to invite these so called opportunities, not exactly identifying what kind it was. We want an instant. Let's state for example, you were cooking your rice, as you checked it a few minutes, you saw it like its already cooked. You seem to think that you're waiting too long for it though you've just put it on a stove minutes ago. You could not help watch a hot-cooked rice, could you? Especially when you're hungry, right? Then you just took it out and put them on your plate, then ate. Of course it hurts, its hot then. Its not cooked that much, or anything, it just gives a rice with no justice, it's not totally cooked hence it doesn't even gives you're satisfaction you want out of hungriness. That's how we neglect the beauty of waiting. Waiting never gives an assurance, but what it offers you is a beautiful reward who takes risks in doing it.


In waiting for love doesn't excludes this. Never hurry for love, if your love does, then its not love. For love is patient more than we know, more than its defined in the bible. For all of the hopeless out there, I just want to shake you up and remind you that there is always a somebody out there. There will always be someone that could turn your world around, and the more you wait for it, the greater the sweetness it will do along. Never rush things that ought to come so slow. They really have the purpose to delay their arrival, it is to let you have more time to be ready so that you would not waste them as it comes. So cheer up! Live life with every exciting second. Enjoy and savor the present .



  

Biyernes, Oktubre 10, 2014

Untitled


Anyone of us is in nature to worry. We worry about, money, relationships, studies, work, service and even our faith. We tend to always think of them all of the time that we wouldn't notice ourselves going in the wrong way. We look not on how to solve problems but we search for places and any ways to escape them.  When you are student with high hopes. You have everything to worry what the world has to offer. They start with smaller things, then they grow unexpectedly. From dreadful assignments, soul-tiring projects, lethal exams, and unending quizzes, you cry with it every time you wouldn't have the strength to fight. Times were there that you couldn't contain the anger of having no money, then you started to hate it. You hate why money has to be one of the world's necessity. You become frustrated with the world, and you ended up staring the clock. Staying so still even even there's lot of works awaits you.

It's better late than never, they say. So you react to things lately as you see what number are the clock hands are pointing into. You rush things to happen, you expect immediate answered prayers and all where in the latter time you end up blaming GOD for not responding to you. How ironic isn't it? Do you really need to blame him after all? Here we are always, humans who have the great big guts to put back all the distress to GOD.  Don't you even realize how blessed you are that you don't have to worry and be troubled? You have no idea of it, do you? How could you believe me saying like this? Would you think I'm too worry free that I could easily tell things?

Think the way how make it. You might offend a GOD.

Martes, Oktubre 7, 2014

CORNERSTONE






CORNERSTONE is a program of Youth for Christ together with ADMU and other sponsors aiming to train students in their values formation. I'm glad to be a part of this program.

When the world needs goodness, GOD called me. How good is it to be chosen as his servant. You'll find really the real infinite joy  in service to him. It's the direst privilege  I've ever receive in my entire life, its to evangelize youths. Little by little I know I'm doing things in the glory of his name. For this may GOD be praised.